SM, niet langzaam maar doordacht leidinggeven
Slow management (SM) is niet zozeer langzaam leidinggeven, maar vooral doordacht. De term is afgeleid van slow food, de beweging die zich afzet tegen fast food. Zo is er ook sprake van slow sex, dat zich keert tegen consumptieseks.
Als baas moet je aandacht hebben voor de mensen die bij je bedrijf betrokken zijn, en niet alleen gaan voor de grote winst of het resultaat in de vorm van diplomaoutput, bijvoorbeeld. Het vakmanschap van professionals moet centraal staan, net zo goed als het rentmeesterschap over de planeet. SM heeft weinig op met de Angelsaksische manier van leidinggeven, die uit Amerika naar Nederland is overgewaaid. SM vindt dat de baas te ver van de werkvloer afstaat en teveel denkt in cijfers en schaalvergroting. Van dit laatste zijn we de laatste tijd van een koude kermis aan het terugkomen, mede doordat we door partijen als SP en PVV op de feilen ervan zijn gewezen. En natuurlijk door de studenten, hun ouders en last but not least de docenten en een enkele manager of bestuurder.
De traditionele manier van bazen (ww.) wordt wel voorgesteld door het piramidemodel. Hier past het Angelsaksische model moeiteloos in. Slow management past beter in het trechtermodel. Bovenin de organisatie zitten de professionals. Om het plastisch uit te drukken: ze zitten op de eerste verdieping. Zij geven een veelheid aan richtingen aan die een organisatie kan inslaan, omdat zij als vaklieden het beste weten wat er op hun terrein in het maatschappelijke en economische veld speelt. Op de begane grond zit het management dat de initiatieven zo goed mogelijk coördineert en op elkaar afstemt. Lees: niet bepaalt! In het souterrain zit het bestuur dat keuzes voor de organisatie maakt uit de diverse door de professionals aangegeven richtingen en deze met het maatschappelijke veld en de politiek afstemt, in het geval van het ROC met de minister van Onderwijs. Herkent u deze manier van leidinggeven in onze organisatie, of aspecten ervan? Voelt u ook voor deze aanpak van een school managen en besturen?
Ik ben in deze blog schatplichtig aan het onvolprezen christelijke dagblad Trouw, waarin op 24 juni ’11 een artikel aan deze nieuwe manier van leidinggeven werd gewijd.